مطالب عمومی سری اول

شمارش معکوس برای سقوط ایستگاه فضایی ۸ تنی تیانگونگ

ایستگاه فضایی چینی تیانگونگ ۱ که با سرعت ۲۷ هزار کیلومتر در ساعت به دور کره زمین در حال چرخیدنه، بزودی به جو کره زمین می رسه و پس از گذشت از اون، به سطح زمین برخورد می کنه.
اینکه محل دقیق برخورد این ماهواره چینی کجاس رو نمیشه مشخص کرد.
اما بررسیا نشون میده که تا کنون از برخورد قطعات ایستگاه های فضایی با سطح  زمین، فردی آسیب ندیده. اما اگه در روزای آینده در اثر برخورد این ایستگاه فضایی به سطح زمین، فردی آسیب ببینه، دولت جمهوری خلق چین، مسئول جبران حادثه طبق کنوانسیونای بین المللی میشه. به هر حال، پدافند هوایی بعضی از کشورای جهان مثل آمریکا، با در نظر گرفتن تجارب قبلی مربوط به ماهواره سرگردان USA-193 در سال ۲۰۰۸ میلادی، آماده شلیک موشک واسه متلاشی کردن قطعات این ایستگاه فضایی در آسمون کشورشون هستن. هنوز  از پدافند هوایی کشورمون درباره جزییات آمادگی در  برابر ورود احتمالی قطعات این ایستگاه فضایی به آسمون ایران، خبری منتشر نشده.

بررسیای رسانه ای نشون میده که شاید این ایستگاه فضایی، دهم تا سیزدهم فروردین به سطح زمین برخورد می کنه و در فاصله بین ۴۳ درجه شمالی تا ۴۳ درجه جنوبی پیش بینی شده که محدوده بسیار بزرگی از آمریکای شمالی و جنوبی، چین، خاورمیانه، آفریقا، استرالیا، بخش‌هایی از اروپا و مناطق بزرگی از اقیانوس آروم و اقیانوس اطلس رو در بر می‌گیرد. البته نباید خیلی نگران بود. چون که بخش اعظمی از این ایستگاه فضایی چینی پس از ورود به اتمسفر می سوزد و بخش کمی به سمت زمین حرکت میکنه که ۷۰ درصد اونو آب تشکیل داده.

وزن این ایستگاه فضایی چینی ۸.۵ تنه درحالیکه بزرگترین فضاپیمای غیرقابل کنترلی که تا حالا وارد جو شده «SkyLab» اسمشه که ۷۷ تن وزن داشته و در منطقه‌ای در غرب استرالیا سقوط کرده. پس از سقوط قطعات اون کم کم جمع آوری شد و در جریان این سقوط هم کسی آسیب ندید.

ایستگاه فضایی تیانگونگ ۲ به (چینی: 天宫 二号، پینیین: Tiāngōng èrhào؛ واقعا: “کاخ آسمونی ۲”)، (به انگلیسی: Tiangong-2)، یه آزمایشگاه فضایی چینی و بخشی از برنامهٔ «پروژه ۹۲۱–۲ ایستگاه فضایی تیان گونگ» است.

فضاپیمای بدون سرنشین «Tiangong-1» اولین آزمایشگاه فضاییه که به وسیله چین ساخته و در سپتامبر سال ۲۰۱۱ میلادی به فضا پرتاب شده.
فضانوردان آخرین بار در سال ۲۰۱۳ میلادی از «Tiangong-1» استفاده کردن. رابطه این فضاپیما با زمین در مارس ۲۰۱۶ میلادی به دلیل اعلام نشده‌ای قطع شد و از اون زمان، آژانس‌های فضایی جور واجور در سراسر جهان کار ردگیری اونو انجام میدن.

این مقاله را هم بخوانید :   نه؛ همین لباس زیباست نشان آدمیت

شش ماه پس از این قطع رابطه، چین فضاپیمای دیگری به نام «Tiangong-2» رو به فضا پرتاب کرد.
هدف پایانی پکن اون هستش که تا سال ۲۰۲۲ میلادی یه ایستگاه فضایی دائمی رو در مدار زمین مستقر کنه.
فرستادن آدم به ماه هم بخشی دیگه از برنامه بلندپروازانۀ فضایی چینه.

مسئول خسارات وارده کی میشه؟

براساس کنوانسیون ۱۹۷۲ مسئولیت بین‌المللی واسه آسیب‌های به وجود اومده به وسیله وسایل فضایی، دولتی که فضاپیما رو پرتاب کرده مسئول پرداخت هزینه‌های به وجود اومده به وسیله هرگونه آسیبه. اینطوری دولت چین مسئول خسارات احتمالی میشه.

این کنوانسیون قبل از این تنها یه بار اجرا شده؛ زمانیکه ماهواره جاسوسی «Cosmos 954» واسه اتحاد جماهیر شوروی در سال ۱۹۷۸ میلادی سقوط کرد؛ ماهواره ای با قدرت هسته‌ای که خساراتی رو در کانادا بر جای گذاشت. کانادا خواهان دریافت مبلغ ۶ میلیون دلار از شوروی قبلی شد و درآخر هم ۳ میلیون دلار گرفت.

از ایستگاه فضایی «Tiangong-1» چه استفاده‌هایی می‌شد؟

ایستگاه فضایی «Tiangong-1» اولین آزمایشگاه فضایی چین بود که در سال ۲۰۱۱ میلادی به عنوان بخشی از برنامه‌های بلندپروازانه علمی پکن واسه تبدیل شدن به یه ابرقدرت فضایی پرتاب شد.
با اینکه این ایستگاه فضایی در زمان پرتاب بدون سرنشین بود اما بگونه‌ای طراحی شده که امکان زندگی در درون اونم وجود داشته باشه.

محققان ناسا، شانس برخورد قطعات تیانگونگ ۱ با آدم رو ۱ در ۱ تریلیون تخمین زده ان که نزدیک به شدنی نیس.  اما در دنیای احتمالات، هیچی نشدنی نیس.
منتظر می مونیم تا ببینیم که قطعات این ایستگاه فضایی در کدوم منطقه جهان فرود میاد.